We staan te vroeg op. Ik wilde nog wel wat langer slapen. Ook deze nacht moest ik wederom vaak naar het toilet. Bah, het is nog steeds niet over… En het leek zo voorspoedig… 
We douchen en pakken de rest van onze spulletjes in sluiten de kamer af en lopen naar beneden. Eerst even afrekenen. 4 nachtjes inclusief eten/drinken en service…: 7885 baht (181€!). Ik heb nog nooit zo duur gezeten, maar vooral gegeten in Thailand. Daarentegen was het wel luxe en voor een patiënt, wel aangenaam….
We ontbijten ook nog eens duur: 9€ voor 1 club sandwich, twee thee en een cola. Maar goed, finito! We gaan met de airportbus vh hotel naar het vliegveld en zijn ruim op tijd. We checken in en registeren ons bij een een of andere free wifi en lezen zo het laatste nieuws en downloaden nog noodzakelijke apps. We boarden uiteindelijk en vliegen in een zelfde toestel als wat neergehaald is door die eikels in de Oekraïne, naar Bangkok. Hier halen we de bagage op en checken deze vervolgens weer in voor onze vlucht naar Siem Reap. Ook in Bangkok-airport scharrelen we wat rond en boarden, na het eten van western food (Burgerking!!!) in een tweemotorig propellervliegtuig dat ons naar regenachtig Cambodja brengt.
De gang van zaken op het vliegveld heb ik natuurlijk al twee x eerder meegemaakt, maar het is nog steeds lachwekkend. Langs een lange houten balie zitten ongeveer 8 in mooi uniform uitgedoste beambtes. Je wordt sacherijnig gevraagd om je paspoort in te leveren als je nog geen visum hebt (wat we uiteraard nog niet hebben) en vervolgens gesommeerd om 20$ p.p. te geven. Dit is alles nog beambte nummer 1. Vervolgens ruikt beambte nummer 2 aan het paspoort en keurt het goed. Nummer drie likt er lichtjes aan. Nummer vier plakt er een visum in. Nummer vijf schrijft de noodzakelijke dingen in het visum en maakt een leuk hartje bij. Nummer zes geeft een stempelkussen aan nummer zeven. Nummer zeven pakt het stempelkussen én de stempel en maakt het officieel en sjoelt m naar nummer 8. Hij geeft jou vervolgens het paspoort terug, met een grappige manier jouw naam uitsprekend…. 
Ik bedenk mij ineens: snel ff pinnen. Maar de ATM geeft alleen dollars? Maar die heb ik zelf? Wacht ff, heb ik de laatste x in Cambodja met Riels of Dollars betaald? Ik weet t niet meer…
Hoe dan ook. Het is wat regenachtig weer in Siem Reap en alles is wat modderig rood… Het hotel heeft zeker geen mail gelezen of ontvangen, want de ophaalservice is er niet… Wel werd een bekend Disneyfiguur opgehaald….
We nemen voor 7$ een taxi naar Home Sweet Home. Daar aangekomen begint het te plenzen! Nait normaal!!! Voor 10$ pn nemen we een kamer. De kamer die we kregen, was smerig, met beestjes en gaten in de vloer (en het matras was verschrikkelijk!). Dit was ik niet gewend van HSH, maar ik lag uitgeteld op bed van de buikkrampen. Liesbeth ging klagen en we krijgen vervolgens een stukken betere kamer, 1 etage hoger. Nog even de koffers omhoog slepen. De vloer is heel, het bed is zacht, er zijn geen storende beestjes (voor nu…) en er is een balkon! We rusten eerst even uit op het zachte bed. Tegen zeven gaan we naar beneden. We denken pub-street, maar de regen en mijn darmen zeggen: blijf maar zo dicht mogelijk bij het hostel. Dus eten wij bij Home Sweet Home. Liesbeth bestelt een hamburger en ik een amok chicken (in young coconut)… Ik facetime heel kort met ma en Rien want ik moet weer snel daar de kamer… Ik slik twee loperamides en een ors. Het moét een x gaan helpen! Het eten smaakt en de remedie schijnt te helpen… Nu de nacht nog door… Kijken wat we morgen gaan doen… Alles ligt aan regen en mijn gesteldheid…