Grrrmmmbbll, ik wist niet dat me dit ooit nog zou overkomen. Wellicht ook wel. Iedereen groeit en wordt ouder…., maar toch… Aan de ene kant ben ik, en dit is ook een persoonlijk relaas, wel een basic backpackerish reisfiguur…, maar godsamme, wat erger ik mij aan alle newage backpackers die ik nu tegen kom. Als je luistert naar de crap waar ze t over hebben…. Dat ze met zoveel overgave hun enthousiasme (welke ik toch ook heb?) aan elkaar overdragen… Ik voel er ook geen voldoening in om mijn ervaringen over deze landen aan deze jongeren door te geven. Al doe ik het natuurlijk wel…., af en toe. Ben ik het ontgroeid? Nee toch? Hippies behoren bij mij sowieso tot de laagste kaste… En dan zeker die Britse! Suffe sieradenmakertjes, of Khaosoan haarvlechtertjes… Brrrr…. Maar ben ik dan decadent geworden? I hope not!! Komt t omdat ik met mijn partner en lover op reis ben? Dat misschien…. Ik ben bang dat de prijzen van alcohol een permanente fixatie kunnen hebben in je geheugen. Alles wat daar van gaat afwijken is een belediging van hoe het vroeger beter was… Nee, wellicht heb ik Z-O Azië wel gezien, of zo…. Al staat Indonesië nog wel op mn lijstje….. Ik haal m’n schouders maar op, drink nog maar een biertje en filosofeer verder…
Tegen 7.30 word ik wakker. Dat Liesbeth nog niet wakker is, is een wonder. Ik hoest eerst mijn longen schoon want, verkouden als ik ben, het zit niet meer direct in mijn voorhoofdsholtes, maar in mijn longen. S avonds ga ik slapen met een irritante kriebelhoest, die, hoe platter ik ga liggen afneemt. Echter, s ochtends hoest ik alles los, alsof ik een zware roker ben…. Bah! Ik rook al bijna twee weken geen sigaar! Tegen 9.00 gaan we aan het ontbijt en daarna lopen we naar het National Museum, de irritante tuktukdrivers negerend. Die ruiken heus wel dat je uit een duur hotel komt… Ik begrijp ze wel…, maar ook weer niet. Luisterrrrr! NEE, niet vandaag! Mogge misschien? Ok? (Fuckers) En dan lopen of rijden ze nog steeds een end met je mee…
Bij het Royal Palace aangekomen blijken de tuktukdrivers niet te hebben gelogen. Hij gaat pas om 14.00 weer open. Eerst het National Museum dan maar, wat er direct naast ligt.
Bij de ticketoffice zit een vrolijke ‘no legs’ die een geplastificeerd papier overhandigd waarin waarschijnlijk staat hoe hij aan zijn fysieke manco komt. Hij vindt mijn moustache mooi, dus schud ik hem de hand. Angkhoen man! En nee, sorry, ik hoef geen boek…
Misschien moet ik maar een aparte broekzak hebben vol met Riels (dat is Cambodjaanse currency, de rest wordt voornamelijk in $$ betaald), om deze stumpers maar eens af en toe wat in de bestaande ledematen te duwen… Ik betaal 10$ zodat Liezl en ik het museum in kunnen. Liesbeth geniet intens van de schoonheid van de Khmergeschiedenis en de architectuur…
We scharrelen zo wat door het museum dat rondom een prachtige binnentuin, met visvijvertjes ligt. Aan het eind van onze tour gaan we zitten en bespreken wat we eventueel verder nog willen doen deze reis… Waarschijnlijk skippen we Kratie omdat de reistijd heen (en ook weer terug) 7-8 uur in de bus is… Kampot en Sihanoukville dan? We hebben het er nog over… Nu eerst naar Psar Tmei, ik geloof dat dit de markt is waar Nool en ik ook waren. We proberen er eerst heen te lopen, maar een tuktukdriver wil het wel doen voor n $.
Daar aangekomen lopen we tussen juwelen, zilver, goud, nylon kleding, nepmerken en typisch Cambodjaanse groenten en fruit, zeevruchten en vlees…. Wat n geuren… Het was echter niet de markt die ik bedoelde, dus bezoeken we morgen, naast Tuol Sleng en Choeng Ek, de Psar Russei… Hierna nemen we een tuktuk naar het Royal Palace, alleen bleek Liezl, met haar blote schouders, niet goed gekleed….! Bah. Eerst maar naar het hotel dan. Hier kleden we ons om en gaan beneden zwemmen. Heerlijk hoe dit afkoelt! Al lijkt de klamme hitte in Phnom Penh tegen te vallen tov Siem Reap. Kwart voor vier hakt Liesje de knoop door en gaan we nogmaals naar the Royal Palace, irritante tuktukdrivers negerend… Binnen de muren bekijken we de Siver Pagoda. Niet omdat zij zilver is, maar omdat de vloer wel uit meer dan een ton aan zilver bestaat! Binnen deze Pagoda staan tig aan andere Boeddhabeelden, waaronder de bekendste, een Boeddha van 90 kilo aan goud met wel 100 diamanten… Wat een decadente display! En we mogen er geen foto’s van maken!
Na de Pagoda scharrelen we nog wat rond en gaan vervolgens naar buiten. We lopen richting het museum, want daar kon je wel op n terrasje zitten. Tegenover een goede doelenorganisatie (Friends), waar Liesje later haar teennagels laat lakken, drinken we een paar biertjes en eten fresh springrol…
Na het nagellakken gaan we op zoek naar een speciaal restaurant, iets van Daughters of Cambodia, maar dat is niet te vinden… Helaas vindt Liesbeth het eerste tentje waar we fresh springrol aten niet ok, dus gaan we eten bij dezelfde organisatie als van de nagellak: Friends…. Wederom voor een goed doel, zo willen de posters en infoblaadjes beweren…;-). In Cambodja heb ik nog niet goedkoper gegeten, als dat ik eerder wel dacht… Cambodja is duur geworden (of ik decadent…..bah!).
Hey Liz je heb mooie tenen. Nog nooit opgelet.
Ja ja Chris, niet jaloers worden hoor jij hebt een mooie baard.
Hahaha
Oké fellows, ik nu alles bekeken wat jullie tot nu toe hebben gezien en gedaan. Oké bijna alles dan. Het ziet naar uit dat echt een goede tijd met elkaar hebben daar in Thailand. Dus blijf maar zeker genieten van al die mooie dingen en de fantastische ervaring en beleving die jullie daar hebben. Leuk allemaal.
Pero Dudly, yo se que mi novia tiene los dedos de pie muy hermosos! Es por eso que es mi amorcita!