We worden wederom wakker van drukke kinderen…
Tegen negen uur doen we ons ontbijt en ik doe wat bescheidener dan de laatste keren. Volgens mij verdraagt mijn lichaam niet zoveel Thais eten… 
Dit is ook de eerste x van mijn verre reizen dat ik bijna dagelijks geplaagd wordt door weke darmen… Tsja, ik slik dan maar na het ontbijt een Imodium en we pakken in alle rust onze koffers in, douchen, en gaan nog even een stukje rijden op de brommer.
Lekker hoor! Heuveltje op, heuveltje af. Aapje op de weg, aapjes in de bomen. En Liesbeth legt dit alles met de gopro vast 
We zien onderweg nog iemand die onderuit is gegaan en die verpleegd is aan zijn knie… Voorzichtigheid dus! We keren vlak voor het dorpje vd pier weer om want we zijn bijna door de brandstofvoorraad heen.
Whoahhh! Liesbeth, film dit! Vlak voor ons steekt een slang de weg over. Eerst denk ik een python, maar dat is het niet. Ik denk dat we een cobra hebben gezien! Wow!
We rijden terug naar het hotel. Hier laten we Mr Moon bellen die binnen vijf minuten voor de deur staat om de brommer op te halen, 1000 baht te cashen en mij m’n paspoort weer te geven. We lopen naar onze kamer om de laatste dingetjes in de koffers te doen en lopen terug naar de receptie om hier nu definitief uit te checken. Er wordt nog snel met de schoonmaker gecommuniceerd om te kijken of alles in orde is op kamer 2306. Dat is zo….
Ik blog wat en voor we het weten staat de taxibus klaar om ons van Koh Chang Kaibae naar de vaste wal en uiteraard het vliegveld te brengen (een rit van ongeveer 6,5 uur). Bij een tussenstop sqatten we nog even en kopen wat versnaperingen. Nadat we aan wal zijn is het weer verslechterd en is het ronduit pet. We komen tegen 19.15 aan op het vliegveld. We eten wat Chinees (best wel ok) en ik betaal met creditcard. We sjouwen nog wat tussen de verdiepingen op en neer en strijken op verdieping 3 neer voor de entree van n massagesalon. Hier werk ik de blog bij. Over 4,5 vliegen we…..
