Net voor de wekker, dus tegen 6.54 word ik wakker. Het is warm in de kamer, maar de ventilator doet z’n best. We herpakken onze koffers, douchen en lopen naar de lobby. We checken uit en praten nog even met de vriendelijke hoteldame, die ons vertelt dat haar familie uit Sukothai komt. We zeggen tot ziens en lopen met onze koffers door onze ‘hutong’ naar de grote weg (Charoen Krung) en nemen voor de laatste honderden meters een taxi. Ruim op tijd arriveren we op Hua Lampong railwaystation.
We kopen broodjes, maar voordat de bestelling doorkomt klinkt n fluitsignaal en staan alle mensen op en kijken één bepaalde richting uit.
Het volkslied klinkt. En als dat weer over is gaat alles gewoon weer verder.
We kopen dus wat broodjes en n espresso en lopen naar perron 10. De trein waarin we rijden is behoorlijk aftands. We rijden het station uit en, net als in 2005, duurt het n behoorlijk lange tijd voordat we de metropool uit zijn. We rijden langs Ayuthaya en komen in gesprek met Margriet, een zelfstandig reizende docente uit Groningen. Ja, Marjan, je collega 
.
We praten over onze reisplannen en ik vertel over mijn reiservaring wbt Thailand. Gezellig!
De treinstewardess regelt water, rare broodjes met bonenvulling en als lunch: rijst met minimossels en scherpe gele kipcurry….
Onderweg rijden we langs rijstvelden, bananenplantages en bergen, waar af en toe een enorme Boeddha op zit. Dit is Thailand!
Ongeveer driekwartier later dan op het ticket staat komen we aan in Pithsanoluk. Buiten het station gaan we met een vrouwtje in een soort van bakfietsbrommer naar het busstation (60bht) waar ik tickets koop voor de bus naar Sukothai (86bht).
Ook hier hoeven we niet lang te wachten en rijdt de bus naar de plaats van bestemming. Op de busterminal nemen we een pick-up voor “fifty baaaht each!” naar Sabaidee House. De kamer/bungalow is uitstekend! (500 baht pn).
We drinken n biertje/fruitjuice. Ik FaceTime met m’n ouders. Het eten is ok, maar zeker niet grandioos zoals 9 jaar geleden in mijn vorige guesthouse… S avonds proberen we nog richting New Sukothai te lopen, maar mede doordat we niet goed doorhadden waar we precies waren, de hitte en de afstand, besloten we weer terug te gaan. Onderstaand dood pythonnetje vonden we nog onderweg.
